Overal zie je auto’s met enorme luidsprekers, er komt een referendum over de economische zelfstandigheid van Martinique.

Het is ja of nee, en het komt er hier op neer;

Ja, betekent dat parijs een vast budget afspreekt met Martinique en daar moeten ze dan zelf de verantwoording voor afleggen waar ze het voor gebruiken, dus bijvoorbeeld de wegen, of de uitkeringen, de ziekenfondsen, of de industrie, de ontwikkeling van arbeidsplaatsen of voor het toerisme...

Is het geld op, jammer, volgend jaar beter.

Nee, betekent dat we doorgaan zoals nu, en Parijs beslist waar en wat ze met het geld doen.

Tja, wat is beter ?

Ja betekend dat de mensen op Martinique van hun luie reet af moeten komen en daadwerkelijk aan de gang moeten, ze zullen de toeristen moeten aanspreken en industrie moeten ontwikkelen.

Martinique heeft géén noemenswaardige industrie dan alleen de Rhum, een beetje suiker, wat bananen, en kokos.

De Rhum is een vrij grote industrie maar er wordt te weinig aandacht aan geschonken, mijns inziens kunnen ze daar nog veel meer van verkopen, wie kent nu deze heerlijke rum’s (zie hoofdstuk 36), de suiker wordt verscheept maar is te weinig, de kokos is niet genoeg om er industrie van te maken, en de bananen zijn merendeel ook voor lokaal gebruik.

Kortom, het toerisme is de belangrijkste bron van inkomen maar ze zijn te lui om zich daar voor in te spannen.

Een voorbeeld, het is hoogseizoen en de toeristische attracties zijn op zondag gesloten want men wil ook een weekend net als iedereen.

Nog een voorbeeld, men accepteert niet dat de blanken hier komen werken, want wij stelen hun arbeidsplaatsen, maar als we zeggen ‘nou goed, dan doen jullie het toch’ dan zeggen ze dat ze onze slaven niet meer zijn, dus niemand doet het werk.

Robert, de stad waar we nu wonen heeft een enorme baai van helderblauw water tot op de bodem, prachtige vegetatie rondom de stranden en rotsen, en geen jachthaven, sterker nog, op héél Martinique is slechts één jachthaven !

Als men spreekt over de aanleg van en jachthaven, wat een enorm project zou zijn voor ontwikkelingsbureaus, dan stemt men nee want wie moet dat doen, wij ? ja daaahaag, we zijn jullie slaven niet!

En zo komt er dus niets van de grond.

Als het dus Ja zou zijn, dan zijn er veel blanken die bang zijn voor de toekomst, want immers zien de zwarten de blanken nog steeds als de slavendrijvers.

Er zouden wetten kunnen komen tegen de blanken, er zouden extra belastingen kunnen komen tegen de blanken, en er zouden nog meer corrupte praktijken kunnen ontstaan tussen de zwarten.

Als het dus Ja zou zijn dan betekend het ook dat ik als belastingbetaler minder zou hoeven betalen aan de eilanden, alhoewel de politiek daar wel weer een andere gat voor zal vinden neem ik aan.

Wordt het Neen, dan gaan we verder zoals het is, blijven we eindeloos emmers met geld storten in een eiland waar niemand zich zorgen maakt, waar je lekker op vakantie kunt gaan en “cool” kunt zijn, en waar ik met mijn voetjes het warme zeewater voel terwijl ik de zoveelste cocktail drink op een terrasje in Ste-Luce.

Het zou voor iedereen beter zijn, zeker voor de mensen hier, en laat ik eerlijk zijn maar U hebt het al opgemerkt neem ik aan, ik ben verzot op deze mensen hier.